Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde bir ormanda diğer çiçeklerden değişik gül ile papatya yaşarmış. Değişik olmalarının sebebi ise ormandaki tek gül ve papatya olmalarıymış. Diğer çiçekler onları kıskanırmış çünkü ikisi de birbirinden güzelmiş.
Aslında gül ve papatyanın derdi diğer çiçekleri kıskandırmak değilmiş. Aksine güllerden ve papatyalardan bu ormanda milyonlarca olmasını ve onlarla arkadaş olmak istemeleriymiş. Ama yıllardır gül ve papatya tekmiş. Artık bir plan düşünmeleri gerekiyormuş.
Papatyanın aklına bir fikir gelmiş. Bu fikir arılardan yardım istemekmiş. Gül bu fikri duyunca heyecanlanmış, hemen arıları çağırmışlar ve size işimiz düştü demişler. Arılar çalışmayı çok sevdikleri için sabırsızlanıyorlarmış.
Papatya başlamış planı anlatmaya: -Sürünüzü de alıp başka bir ormandan gül ev papatya tohumlarından getirip bu ormana milyonlarca ekeceksiniz. Nasıl fikir?
Bu fikir arıların çok hoşuna gitmiş ve “Evet şimdi bir sürü daha alalım da yola koyulalım” demişler.
Gül ve papatya çok sevinmiş. Bir hafta sonra arıların kova kova tohum ve polen getirdiklerini görmüşler ve daha da mutlu olmuşlar. Sonra arılar onları belirli yerlere ekmeye başlamışlar. Papatya ve gül onlara teşekkür etmiş ve arılar kovanlarına geri dönmüşler.
Kışa doğru güller ve papatyalar büyümeye başlamış, büyüyünce gül ve papatya onlara olan biteni anlatmış böylece çiçeklerin hepsi arkadaş olmuş ve mutlu mesut yaşamışlar.
Yazan: Berranur Gülsever
Yaş: 10
İlk yorum yapan siz olun