Azra Cırıkoğlu: “Ben her şeyi sevmeye çalışıyorum. Onları sevdikçe içime sevgi doluyor. Sevgi dolu olmak çok güzel, bana hiç zor gelmiyor.”

Çocuklarla Konuşmalar – 4

Röportaj: Ayşe Gülay Hakyemez

Azra CIRIKOĞLU,  7 yaşında,  Edirne’de yaşıyor.

Okulların her sınıfında kitaplık olmasını hayal ediyor.  Bir sınıfta hayvanlarla ilgili, başka sınıfta ağaçlarla ilgili…  Hangi kitabı merak ederse o sınıfa gitmeyi istiyor. Arkadaşlarının birbirlerinin sınıfına kitaplara bakmaya gittiklerinde birbirlerini görmekten mutlu olacaklarını ve birbirlerine kitaplarını gösterirlerse okulun daha heyecanlı bir yer olacağını düşünüyor.

Uykuyu sever misin? Nasıl rüyalar görürsün? 

Uyumayı severim. İlginç ve farklı rüyalar görürüm. Bazen rüyamdan çıkamıyorum. Uyanıp sonra tekrar yatarım devamını görmek için. Göremeyince kendim hayal kurarak devamını görürüm. Bazen hayvanları görürüm. Onları sevdiğimi, oynadığımı onların mutlu yüzlerini görürüm. Onlarla arkadaş olduğumu görürüm. Bazen tüyleri hasta olan köpek görürüm ve onların iyileştiğini görürüm. Rüyamda evcil hayvanlarla birlikte kitap okuduğumu görürüm. Ama en çok hızlı koşan atları görürüm. Masal kahramanlarını görürüm bazen ben kahraman olduğumu görürüm. Gördüğüm rüyaların resmini çizerim. Anneme gösteririm, o da evin duvarlarına asar. Gördükçe çok mutlu oluyorum.

Hayallerinden bahsetmek ister misin? En büyük hayalini anlatır mısın?

Hayallerim çok var benim. Hayvanlarla kitap okumak ve onlara kitap yazmak. Kitap yazarken onların gözlerine bakarak yazmak, bakarak resmini çizmek beni mutlu ediyor. Onları severken aklıma güzel hayaller, fikirler geliyor. Böylece ben daha daha mutlu oluyorum. En büyük hayalim kendi elimle kitap yazmak makinalar ile değil. Hayalimdeki kitabın resimlerini de çizmek istiyorum. Üç tane defterim var onları yatarken bile yanımdan ayırmıyorum. İsimleri bile var. Benimle konuşuyorlar. En çok resim var yazı az var. Onun için güzel yazı yazmaya çok çalışıyorum. Öğretmenim “Azra yazın çok güzel” diyor.

Arkadaşlarınla neler yapıyorsunuz bugünlerde? (İsimlerini vermeden) en sevdiğin arkadaşından ve bugünlerde hiç anlaşamadığın  arkadaşlarından bahsetmek ister misin? Neden?

Arkadaşlarımla sohbet etmek çok güzel oluyor. Bazen arkadaşlarımla teneffüse çıkıyor onlarla oyun oynuyoruz. Onlar beni çok seviyor. Okulun arka  bahçesinde sarı sarı çiçekler var. Onların bakımını beraber yapıyoruz. Su döktükçe benim baktığım tarafa dönüyorlar. Kenarlarını taşlarla çevirdik. Onlarla karşılaştığım için hem mutlu hem de biraz üzgünüm. Arkadaşlarımın bazıları çiçeklere karşı  kaba oluyor ve bu beni üzüyor. Çiçeklere karşı dikkatsiz olabiliyorlar, bu da beni çok  üzüyor aslında.

“İyi insan” sence nasıl bir kişiliğe sahip insandır?

Bütün canlıları seven, doğayı seven, koruyan, çevreyi kirletmeyen insan iyi insandır. Sevgili, saygılı, adil bir şekilde davranan, dürüst bir şekilde konuşan insandır. Üzüldüğümü söylediğimde, duygularımı söylediğimde bana saygı gösteren insan iyi insandır.

Uğraştığın bir sanat dalı var mı? Nasıl başladın? Çalışmalarını bizimle paylaşır mısın?

İlk önce bale yapmak istedim; aslında annem istedi. Sonra küçük bir ara verdik. Başlamadım ve bitirmek istedim.  Kitap sayfalarını karıştırmak onlarla konuşmak, dokunmak çok hoşuma gidiyor benim. “Kitaplar bana ne diyor?” diye düşündüm. Sonra kitaplarla konuşmaya başladım. Okumayı bilmiyordum o zaman ama kendim için okuyordum. Kitaplar benimle konuşuyorlardı. Kitaplarla konuşmaya başlayınca hayaller kurdum hep. Aklıma gelen fikirlerin resmini çizdim. Fikir olmadan kitap yazamazdım. Resim çizmeyi çok seviyorum bir şeye mi sevindim, bir şeye mi üzüldüm her şeyin resmini çiziyorum. Çizdiğim resimleri hareket ettirmeyi seviyorum. Araba çizince yolda gittiğini düşünüyorum. At çizdiğimde koştuğunu düşünüyorum. Duygularımı resimlerle anlatmak kolay geliyor. Konuşmaktan çok yazmak ve resim yapmak bana daha güzel geliyor. Kardeşimi de sevindirmek istiyorum. Kardeşim konuşamıyor onun anlatmak istediklerinin resmini çiziyorum, o zaman onu anlıyor. Benim defterlerim küçük küçük.  Evdeki tüm defterlerin benim olmasını istiyorum. Kitaplarımı çok seviyorum. Üstüste bazen yanyana dizip onlara bakınca  mutlu oluyorum. Renklerine göre dizince en çok mor ve beyaz  kitabım var. Gökkuşağı rengi gibi kitaplarım olsun istiyorum. Yeşil renk olsun. Orman gibi kaplasın evimizi. Kardeşim “abla bana kitap yaz” dedi. Kardeşim o zaman  yanımda sessiz duruyor. Sana kahramanlar kitabı yazıyorum diyorum, ona okuyorum beni dinliyor,  çok mutlu oluyor.  Ama en çok ben mutlu oluyorum. Kendim için, kardeşim için kitap yazmaya karar verdim. Hayatımda çok büyük değişiklik oldu. Zamanımı kitap yazmaya ayırmaya başladım. Kitap yazmak en iyi yaptığım sanat dalı oldu.

Sana göre bir okul nasıl olmalı? Hayalinde nasıl bir okul var?

Hayalimdeki okul her yerinde kitaplar olan bir okul.  Kitaplarla dolu, harflerle dolu olmasını isterim. Bence büyük bir kitaplık olmalı, rafları çok olmalı, alçakta olmalı, çok yukarıda olmamalı. Böylece herkes daha kolay ulaşır, okuyabilir.  Her sınıfta kitaplık olmalı,  bizim sınıfta hayvanlarla ilgili, karşı sınıfta ağaçlar ile ilgili..  hangi kitabı merak edersek o sınıfa gitmeliyiz  arkadaşlarımız bizi görünce mutlu olur bize kitaplarını gösterirler. Okul daha heyecanlı olur. Teneffüse çıkınca eski ama renkli renkli boyanmış kocaman otobüste kitaplar olmalı ama çalışmamalı tekerlekleri balondan olabilir. Teneffüste içine girebiliriz. İçinde yanımızdan ayırmak istemediğimiz yastığımız bir tane oyuncağımız olabilir. Her gün onları da görmeye gideriz.

Oyun oynar mısın? En çok hangi oyunu seviyorsun?

Arkadaşlarımla en çok kovalamaca ve “yerden yüksek” oyununu seviyoruz. Bazen kardeşimle ortak oyunlarımız olabiliyor. Hayvanlarımızla oynuyoruz. Bazen  ormanı canlandırıyoruz hayvanları konuşturuyoruz çok eğleniyoruz.  Kendim en çok ağaç ev oyununu oynuyorum. Bu oyun çok güzel evin içine girdiğimi düşünüyorum. Orada çok mutlu oluyorum. Keşke ağaç evim olsa. Ağaç evde hayaller kurarım. Odamın köşesi ağaç evim olur.  Orada oynamak hayaller kurmak çok güzel.

Nasıl kitaplar seviyorsun? En son okuduğun kitap hangisi?

Masal kitaplarını çok seviyorum. Hikaye kitaplarını renkli kitapları seviyorum. Kitap sayfaları hayvanlarla dolu olan hayvanların konuştuğu  kitapları seviyorum. Esrarengiz hayvanların olduğu kitapları seviyorum. Ben aslında kitapların hepsini severim. Ama benimle konuşan kahramanı ile konuştuğum kitapları daha çok seviyorum. Son okuduğum kitap “Kim Bu Konuşan?” Bu kitabı çok sevdim. Kahraman kız aynı ben gibi.. onunla kendimi konuşurken buldum macerası düşündüklerini benimle paylaşması çok güzeldi.

Hangi çizgi kahramanı seviyorsun? Neden onu seviyorsun?

“İbi ile Tosi”yi seviyorum. Çünkü onların yaşadıkları serüvenler çok hoşuma gidiyor. Büyüyünce ben de onlar gibi gezip gördüğüm yerleri arkadaşlarıma anlatmak, canlandırmak isterim, oyunlarla göstermek isterim.

Ağaçlar, deniz, taşlar, çiçekler (ya da başka doğa parçaları..) ile neler yapmak isterdin?

Ağaçlardan hoşlanırım. Ağaçları sulamayı severim. Gördüğüm güzel ağaçlara sarılırım, onlara sevgimi veririm. Evimizin yanında bir ağaç var her gün ona sarılırım. Onları sevmeyi seviyorum. Gördüğüm uzaktaki yakındaki ağaçlar onlara sarılmamı istiyor  gibi geliyor bana. Taş toplamayı  çok severim, evde  o kadar çok taşım var ki. Beğendiğim taşları toplarım.  Toprağı çok severim. Toprağa fidan dikmek çok eğlenceli. Bir sürü tohumların olmasını isterim. Keşke denizin altını görebilseydim diye düşünürüm . Bütün balıklara yem vermek isterim. Yüzmeyi öğrenmek isterim. Belki deniz altında balıklarla da arkadaş olabilirim. Güneşe bakmak, ayı görmek bana resim yapma heyecanı veriyor. Doğada gördüğüm şeylerin bana düşündürdüklerinin resmini çizmek isterim. Sonra “Orman Aşkı” adında bir masal yazmak isterim. Ormanın resimlerini çizmek isterim, sadece ağaçları değil hayvanların, karıncaların,  rüzgarın resmini çizmek isterim. Bulutları çok seviyorum. Onları şekillere benzetiyorum. Bir kere pembe bulut görmüştüm. Yine onu görmek istiyorum. Bulutların üzerine ağaç ev yapmak istiyorum. Her gün  gördüklerimi unutmamak istiyorum. O yüzden defterime  resimlerini çiziyorum yazıyorum.

Hayvanlarla aran nasıl? Sana neler anlatıyorlar?

Hayvanları çok sevdiğim için mi bilmiyorum, ama onlarla konuşmayı çok severim. Çevremdeki hayvanlar benimle konuşuyor. Bana duygularımı hissettiriyorlar.  Beni çok seviyorlar. Kedi köpek kuzu hepsi peşimden ayrılmıyor onlar bana sevgi, ben de onlara sevgi veriyorum. Ama en çok atları seviyorum. Atlar bana hayaller kurdurtuyor. Beyaz  siyah kahverengi hepsi çok güzel. Keşke bir atım olsa. Dedemden at istiyorum “büyüyünce alacağım sana.. şimdi at bakman zor” diyor. Ama bana zor gelmez odamı bile paylaşırım onunla yavru at olmalı ama büyük at sığmaz odama. Atların gözleri çok güzel geliyor bana, gözlerine bakarım tüylerine bakarım. Gözleri bana çok şey anlatır. Konuşurum onlarla. Ne düşünüyorsam söylerim. Fikirlerimi söylerim onlar da bana fikir verir. Hayvanlarla zaman geçirmek bana fikirler veriyor. Odamda ceylan tablosu var. Bir de bir kız var; annemler o kızın ben olduğumu söylerlerdi. Büyüyünce  kendime benzetemedim pek. Ama atla resmimi ben çizeceğim ve asacağım.

Yaşadığın şehirde en çok nelerden hoşlanıyorsun? Neleri sevmiyorsun?

Yaşadığım şehirde ağaçların olmasını çok seviyorum. Camdan bakınca her yer ağaç dolu ve çok uzakta at çiftliği var. Onların olması beni çok mutlu ediyor. Çevrem hayvanlarla dolu benim. Kendimi şanslı sayıyorum. Burada çok müze var. Müzede eski paralar var. Tencereler, Osman Paşa’nın heykeli, atları var. Burası çok güzel bir şehir. İyi ki burada yaşıyorum. Önceden çok geziyordum şimdi çok gezemiyorum. Yaşadığım şehirde binaları sevmiyorum, gökyüzüne bakınca en çok onları görüyorum. Çevre kirliliğini sevmiyorum. Köpeklerin evlerinin olmamasını  sevmiyorum..

Dünyada neleri değiştirmek isterdin? 

Küresel ısınmayı değiştirmek isterdim. Kutuplardaki buzların erimemesini isterdim. Dünyamızı kirleten dumanların, yangınların olmamasını isterdim. Doğanın kirletilmemesini isterdim. Ağaçların kesilmemesini isterdim.

Büyüklerden istediklerin var mı? Neler söylemek istersin?

Düşüncelerime saygı gösterilmesini isterim. Bizi sevmelerini isterim. Büyüklerimin bildiklerini bana  öğretmesini isterim.

Seni en çok mutlu eden şeyler neler? Duygularından bahsetmek ister misin? En çok sevdiğin, en çok öfkelendiğin, en gıcık olduğun, en sevmediğin şeyler nedir?

Okumayı öğrenmek beni çok mutlu  etti. Yeni kitaplar alınca onlarla oynayınca raflara dizince çok mutlu oluyorum. Resimler çizince çok mutlu oluyorum. Okula gitmeyince üzülüyorum. Yapmam gerekenleri program yapmak istiyorum yapamayınca öfkeleniyorum. En çok sevdiğim şey dinlenmek; ben konuşurken, masal anlatırken dinlenmeyi çok seviyorum. Doğaya zarar veren birini görünce çok öfkeleniyorum.  Gıcık olma duygusunu pek yaşamıyorum. Bazen kardeşim sessizce yaklaşıp beni korkutunca gıcık oluyorum.

Nasıl bir meslek düşünüyorsun?

Yaşadığım olaylardan meslek seçmem sürekli değişiyor. Düşüncelerim değiştiği için daha meslek seçmeme zaman var.  Ama en  çok yazar olmayı istiyorum. Sizinle tanışınca  daha çok istemeye başladım. Kitaplar yazıp benim gibi kitap bekleyen çocuklara hediye etmek istiyorum.  Çok okumak istiyorum. Belki benim de, benim hayvanlarla yaşadığım komik, üzücü  olayları yazan bir kitabım olur.  Büyüdüğümde bir meslek seçemesem bile büyüdükçe yeni şeyler öğreneceğimi biliyorum.

Sence hayatın anlamı ne?

Odam benim ilk yaşam alanım. Evim okulum, bahçemiz de benim yaşam alanım. Benim etrafım mutluluklarla dolu. Balığımı severim ona günaydın derim mutluluk yaşarım. Resim yaparım mutluluk yaşarım. Boya kalemlerimi düzenlerim. Rengarenk olması bana mutluluk verir. Masamdaki kitaplarım bana hayaller kurdurur. Hayal kurmak beni çok mutlu ediyor. Ayağımı yere vurmak bile bana mutluluk veriyor.  Canlıları ve cansız varlıkları sevmek yaşamımdır. Ben her şeyi sevmeye çalışıyorum. Onları sevdikçe içime sevgi doluyor. Sevgi dolu olmak çok güzel bana hiç zor gelmiyor. Hayvanlar beni daha çok seviyor  o zaman. Düşüncelere dalmak hayaller kurmak beni çok mutlu ediyor. Ben mutlu bir kızım. Yaptığım resimlere bakmak mutluluk, kitap okumak mutluluk, doğada gezmek kedileri sevmek mutluluktur. Benim hayatımın anlamı budur.

*Yazar Ayşe Gülay Hakyemez’in biyografisine buradan ulaşabilirsiniz.